Eerste week filipijnen
Door: Mark van Kesteren
15 November 2014 | Filipijnen, Manilla
4-11-2014
Nog één keer terug kijkend naar mijn familie en vrienden besef ik me dat het echt zes maanden gaat duren voordat ik ze weer ga zien. Gespannen en nieuwsgierig naar wat ik allemaal mee ga maken stap ik samen met Koen het vliegtuig in. 12 en een half uur later zijn we eindelijk op Singapore airport. De komende 6 uur hebben we voornamelijk liggen dweilen over de vloer van het vliegveld. Gelukkig voelden we ons snel op ons gemak in een lege hal en hebben zeker wel 10 minuten kunnen slapen…. Na 3 uurtjes vliegen bevonden we ons boven de Filipijnen. Dit prachtige landschap karakteriseert zich door zijn mooie bosrijke eilanden en heldere wateren. Onze bestemming Manilla was makkelijk te herkennen aan de grote smogwolk boven de stad. De eerste sloppenwijk is vanaf het vliegveld al te zien en het verkeer kwam hectisch, chaotisch en ongeorganiseerd op me over. Het kon me niet veel meer schelen. Ik was al heel erg blij dat er een super lieve vrouw ons op kwam halen van het vliegveld en dat we niet zelf onze weg naar het hostel hoefden te vinden. Het hostel ‘Happy turtle’’ is gelukkig van alle gemakken voorzien. Helaas is zelfs aan druk verkeergeraas en hanen geblaat geen tekort.
5-11-2014
De volgende dag stond een kennismaking met de rest van de vrijwilligers op de planning . Ook kregen we uitleg over de doelen van de organisatie bij wie we de komende weken vrijwilligerswerk gaan doen. We sloten de dag af met een typische Filipijnse visschotel en een bezoek aan de lokale uitgaansgelegenheden in Manilla. De sfeer zat er goed in en een karaokeduet met een lokale zangeres kon dus ook niet ontbreken.
6-11-2014
Ondanks de kater en de jetlag waren we de volgende dag vroeg in de benen voor de ‘cemetery tour’. Het klonk raar om een rondleiding te krijgen op een begraafplaats, maar de rit er naar toe in de zogenoemde ‘jeepney’ (een kleine bus) maakten ons nieuwsgierig naar de rest van de tour. Ook de pretparkuitstraling van de begraafplaats hielp hier aan mee. Het blijkt dat de Filippino’s anders met hun doden omgaan dan wij Nederlanders. De sfeer op de begraafplaats was dan ook veel gemoedelijker. Niet alleen de doden, maar ook een deel van de bevolking vond hier onderdak. Mensen sliepen in de mausoleums en de tv’s stonden naast de graven. Raar om te zien maar heel interessant om hier een keer te zijn geweest, zeker een aanrader. We verlieten de begraafplaats met een trycicle (een soort motor met zijspan). Dit kan hier natuurlijk gewoon omdat er een soort doorgaande weg door de begraafplaats loopt.
7-11-2014
De dag van de slumtour is aangebroken. De rondleiding werd gegeven door iemand die zelf in een ‘beter’ gedeelte van de sloppen woont. Zij heeft ons ook opgehaald van het vliegveld, dus dit voelde al vertrouwd. Ik was er al wat meer aan gewend dat ik zelf ook een bezienswaardigheid ben voor de lokale bevolking en verwachtte dat hier extreem op gereageerd ging worden in de sloppenwijken. Dit viel echter heel erg mee. Net als de rest van de Filipijnse bevolking kwamen ook deze mensen heel vriendelijk en gastvrij op ons over. Ook heb ik mij hier net als in Manilla geen enkel moment onveilig gevoeld. Ondanks de conditie van hun leefomgeving zagen de mensen er gelukkig en blij uit. Ik had wel moeite om te zien dat kleine kinderen zich bezighielden met het scheiden van afval om zo het gezinsinkomen te vergroten. Je moet niet verwachten dat dit totaal boven de 3 tot 4 euro per dag uit komt. Bizar om te zien dat weggegooide kip van de mc Donalds en de KFC hier uit het vuilnis werd gehaald om schoongemaakt en opnieuw gekookt te worden. Dit fungeerde voor hun als maaltijd. Na de tour voelde ik mijzelf hypocriet. Ik had moeite om te verwerken wat ik had gezien maar wist ook dat ik niet mijn eigen levensstijl ging omgooien om alles op alles te zetten zodat ik deze mensen kan helpen. Later besefte ik me dat er natuurlijk ook andere manieren zijn om te helpen die misschien wel beter bij mijn levensstijl passen. Een andere vrijwilliger schreef ook dat wij in onze consumptiemaatschappij welvaart vaak aan geluk koppelen, maar dat familie en vriendschap hier hoger in het vaandel staan en dat dit mensen ook gelukkig kan maken. Kortom, indrukwekkend om te zien hoe mensen zich staande houden in een voor ons onvoorstelbare omgeving. Gelukkig konden we aan het eind van de middag onze zinnen zetten op het maken van een banner. Hierdoor kon ik even verwerken wat ik had gezien.
8-11-2014
De laatste tour die we gedaan hebben was een mooie afwisseling op ons programma. We mochten ons op de fiets tussen het drukke verkeer van Manilla begeven. Een hele leuke manier om de stad te verkennen. Voor sommige Filippino’s onwennig, maar voor ons als fiets liefhebbende Nederlanders prima te doen. Na een avondmaaltijd en een kennismaking met lokale Filipijnse werknemers was het weekend! Wij waren maandag en dinsdag vrij en samen met een groepje vrijwilligers besloten we naar een tropisch eiland te gaan.
9-11-2014
Alles waarin Manilla tekort schiet was hier te vinden. Van een mooie jungle met palmbomen tot witte stranden met een helder blauwe zee. We hadden bedacht actief te gaan snorkelen, jetskiën, volleyballen en veel meer. Maar uiteindelijk was liggen op het strand onze voornaamste bezigheid. s ’Avonds konden we nog genieten van verschillende vuurshows en playback optredens van de lokale ladyboys (a.k.a. gozerwijfies). Wel bizar om te beseffen dat terwijl wij genieten van dit prachtige eiland het leven in de sloppen van Manilla ook gewoon door gaat.
10-11-2014
We vonden het jammer dat het weekend al weer voorbij was en dat we aan het eind van de middag weer naar huis gingen. Toen besefte ik me dat ik de tot voorkort als chaotisch met smog overgoten stad nu al zag als een soort van thuis. Zelfs het drukke verkeer en het hanen gekraai voelde vertrouwd aan.
Kortom een top week op de Filipijnen. Nu we meer weten over het leven hier kunnen we daadwerkelijk aan de slag met het vrijwilligerswerk. Dit zal de komende dagen bestaan uit het creëren van extra lesprogramma’s die door toeristen aan kinderen uit de sloppenwijk gegeven gaan worden. Aankomende zondag vertrek ik samen met Koen en onze boerse vriend Maurice naar het noorden om daar boeren te helpen met het onderhouden van het boerenland. Ik heb er zin in!
Groetjes uit het warme Manilla.
Ps. De foto’s komen later
Nog één keer terug kijkend naar mijn familie en vrienden besef ik me dat het echt zes maanden gaat duren voordat ik ze weer ga zien. Gespannen en nieuwsgierig naar wat ik allemaal mee ga maken stap ik samen met Koen het vliegtuig in. 12 en een half uur later zijn we eindelijk op Singapore airport. De komende 6 uur hebben we voornamelijk liggen dweilen over de vloer van het vliegveld. Gelukkig voelden we ons snel op ons gemak in een lege hal en hebben zeker wel 10 minuten kunnen slapen…. Na 3 uurtjes vliegen bevonden we ons boven de Filipijnen. Dit prachtige landschap karakteriseert zich door zijn mooie bosrijke eilanden en heldere wateren. Onze bestemming Manilla was makkelijk te herkennen aan de grote smogwolk boven de stad. De eerste sloppenwijk is vanaf het vliegveld al te zien en het verkeer kwam hectisch, chaotisch en ongeorganiseerd op me over. Het kon me niet veel meer schelen. Ik was al heel erg blij dat er een super lieve vrouw ons op kwam halen van het vliegveld en dat we niet zelf onze weg naar het hostel hoefden te vinden. Het hostel ‘Happy turtle’’ is gelukkig van alle gemakken voorzien. Helaas is zelfs aan druk verkeergeraas en hanen geblaat geen tekort.
5-11-2014
De volgende dag stond een kennismaking met de rest van de vrijwilligers op de planning . Ook kregen we uitleg over de doelen van de organisatie bij wie we de komende weken vrijwilligerswerk gaan doen. We sloten de dag af met een typische Filipijnse visschotel en een bezoek aan de lokale uitgaansgelegenheden in Manilla. De sfeer zat er goed in en een karaokeduet met een lokale zangeres kon dus ook niet ontbreken.
6-11-2014
Ondanks de kater en de jetlag waren we de volgende dag vroeg in de benen voor de ‘cemetery tour’. Het klonk raar om een rondleiding te krijgen op een begraafplaats, maar de rit er naar toe in de zogenoemde ‘jeepney’ (een kleine bus) maakten ons nieuwsgierig naar de rest van de tour. Ook de pretparkuitstraling van de begraafplaats hielp hier aan mee. Het blijkt dat de Filippino’s anders met hun doden omgaan dan wij Nederlanders. De sfeer op de begraafplaats was dan ook veel gemoedelijker. Niet alleen de doden, maar ook een deel van de bevolking vond hier onderdak. Mensen sliepen in de mausoleums en de tv’s stonden naast de graven. Raar om te zien maar heel interessant om hier een keer te zijn geweest, zeker een aanrader. We verlieten de begraafplaats met een trycicle (een soort motor met zijspan). Dit kan hier natuurlijk gewoon omdat er een soort doorgaande weg door de begraafplaats loopt.
7-11-2014
De dag van de slumtour is aangebroken. De rondleiding werd gegeven door iemand die zelf in een ‘beter’ gedeelte van de sloppen woont. Zij heeft ons ook opgehaald van het vliegveld, dus dit voelde al vertrouwd. Ik was er al wat meer aan gewend dat ik zelf ook een bezienswaardigheid ben voor de lokale bevolking en verwachtte dat hier extreem op gereageerd ging worden in de sloppenwijken. Dit viel echter heel erg mee. Net als de rest van de Filipijnse bevolking kwamen ook deze mensen heel vriendelijk en gastvrij op ons over. Ook heb ik mij hier net als in Manilla geen enkel moment onveilig gevoeld. Ondanks de conditie van hun leefomgeving zagen de mensen er gelukkig en blij uit. Ik had wel moeite om te zien dat kleine kinderen zich bezighielden met het scheiden van afval om zo het gezinsinkomen te vergroten. Je moet niet verwachten dat dit totaal boven de 3 tot 4 euro per dag uit komt. Bizar om te zien dat weggegooide kip van de mc Donalds en de KFC hier uit het vuilnis werd gehaald om schoongemaakt en opnieuw gekookt te worden. Dit fungeerde voor hun als maaltijd. Na de tour voelde ik mijzelf hypocriet. Ik had moeite om te verwerken wat ik had gezien maar wist ook dat ik niet mijn eigen levensstijl ging omgooien om alles op alles te zetten zodat ik deze mensen kan helpen. Later besefte ik me dat er natuurlijk ook andere manieren zijn om te helpen die misschien wel beter bij mijn levensstijl passen. Een andere vrijwilliger schreef ook dat wij in onze consumptiemaatschappij welvaart vaak aan geluk koppelen, maar dat familie en vriendschap hier hoger in het vaandel staan en dat dit mensen ook gelukkig kan maken. Kortom, indrukwekkend om te zien hoe mensen zich staande houden in een voor ons onvoorstelbare omgeving. Gelukkig konden we aan het eind van de middag onze zinnen zetten op het maken van een banner. Hierdoor kon ik even verwerken wat ik had gezien.
8-11-2014
De laatste tour die we gedaan hebben was een mooie afwisseling op ons programma. We mochten ons op de fiets tussen het drukke verkeer van Manilla begeven. Een hele leuke manier om de stad te verkennen. Voor sommige Filippino’s onwennig, maar voor ons als fiets liefhebbende Nederlanders prima te doen. Na een avondmaaltijd en een kennismaking met lokale Filipijnse werknemers was het weekend! Wij waren maandag en dinsdag vrij en samen met een groepje vrijwilligers besloten we naar een tropisch eiland te gaan.
9-11-2014
Alles waarin Manilla tekort schiet was hier te vinden. Van een mooie jungle met palmbomen tot witte stranden met een helder blauwe zee. We hadden bedacht actief te gaan snorkelen, jetskiën, volleyballen en veel meer. Maar uiteindelijk was liggen op het strand onze voornaamste bezigheid. s ’Avonds konden we nog genieten van verschillende vuurshows en playback optredens van de lokale ladyboys (a.k.a. gozerwijfies). Wel bizar om te beseffen dat terwijl wij genieten van dit prachtige eiland het leven in de sloppen van Manilla ook gewoon door gaat.
10-11-2014
We vonden het jammer dat het weekend al weer voorbij was en dat we aan het eind van de middag weer naar huis gingen. Toen besefte ik me dat ik de tot voorkort als chaotisch met smog overgoten stad nu al zag als een soort van thuis. Zelfs het drukke verkeer en het hanen gekraai voelde vertrouwd aan.
Kortom een top week op de Filipijnen. Nu we meer weten over het leven hier kunnen we daadwerkelijk aan de slag met het vrijwilligerswerk. Dit zal de komende dagen bestaan uit het creëren van extra lesprogramma’s die door toeristen aan kinderen uit de sloppenwijk gegeven gaan worden. Aankomende zondag vertrek ik samen met Koen en onze boerse vriend Maurice naar het noorden om daar boeren te helpen met het onderhouden van het boerenland. Ik heb er zin in!
Groetjes uit het warme Manilla.
Ps. De foto’s komen later
-
15 November 2014 - 17:20
Petra En Alex:
Lieve Mark,
We hebben via de app en skype al een heleboel gehoord over je reis, maar het is erg leuk om het nog eens rustig na te lezen. Hoop dat het plaatsen van foto's ook gaatl lukken. We zullen je weblogadres aan iedereen doorgeven. Doe je groep de groetjes en blijf vooral schrijven!!!
Goede reis morgen.
Xxx -
15 November 2014 - 17:43
Oma:
Goed verhaal. Fijn dat je er zo van geniet. veel plezier nog en werk ze op de boerderij.
Groetjes, Oma. -
15 November 2014 - 18:45
Hanneke :
Zo wat een indrukwekkende week. Benieuwd naar de rest van het avontuur. -
15 November 2014 - 19:38
Cindy:
veel plezier en geniet ervan. Groeten uit Veenendaal -
15 November 2014 - 19:59
Winnyfred Van Egmond:
Zo ver weg en toch heel dichtbij. Leuk om je avonturen te volgen. Veel plezier.
-
16 November 2014 - 14:42
Tony De Jong:
Hallo Mark.
Wat heb je een leuk verslag gemaakt,en dat je het erg naar je zin hebt,als ik dit zo lees,hebben wij het niet slecht in Nederland,je rilt als je het over de kip hebt,ik hoop dat alles voorspoedig verloopt.
Een hartelijke groet van de kaart vriendin van Oma Ineke -
16 November 2014 - 16:05
Gea:
Hallo Mark,
Wat ontzettend leuk om je verslag te lezen, ook leuk om te zien wat je allemaal meemaakt in zo'n korte tijd. Ga er lekker van genieten en hou ons op de hoogte.
Groetjes Krijn, Gea en Bob -
16 November 2014 - 18:14
Marian:
Hoi Mark,
Wat leuk dat je een reisverslag bij houdt.
Goed geschreven ga zo door.
veel plezier en ook aan Koen en je groepje. Xxxx
Familie Kattenberg xxxx -
16 November 2014 - 19:44
Bart En Yvonne:
Hoi Mark,
Leuk dat we op deze manier deelgenoot zijn van jouw avontuurlijke reis. Dat je het naar je zin hebt dat is in het verhaal goed te lezen. Ook dat je al een beetje gewend bent aan de geluiden van daar geeft toch aan dat jij je daar al thuis voelt. Veel plezier.
Bart en Yvonne -
16 November 2014 - 20:16
Marcel:
Hey Markie,
Super dat wij op deze manier kunnen meegenieten van jouw avonturen. Fijn dat de eerste week zo goed gegaan is. We kijken uit naar je volgend verslag
Groetjes,
Marcel, Anton en de kids
-
16 November 2014 - 20:28
Eveline:
Hoi Mark!
Fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat en dat je het naar je zin hebt. Tijdens het lezen zag ik je al helemaal gaan op de fiets door Manilla en je languit op het strand liggen onder een parasolletje.
Sommige stukjes klinken erg onwerkelijk als je hier in Nederland zit en ik kan mij goed voorstellen dat het soms allemaal best heftig is.
Ik wens je heel veel succes met het werk op de boerderij!
Ik wacht net als de rest hier met smart op je foto's en ik kijk uit naar de verhalen die nog gaan volgen op je blog.
Dikke kus en knuffel van mij -
16 November 2014 - 21:13
Paula En Fred Van Schooten:
Hoi Mark,
Wat leuk om zo toch weer wat van je te horen. Wat een super verslag. We kunnen ons voorstellen dat het bezoek aan de sloppenwijk veel indruk op je heeft gemaakt. En je bezoek aan het tropische eiland was vast zo fantastisch als dat je het beschrijft.
Geniet en schrijf vooral nog veel van dit soort verslagen.
Liefs Paula en Fred -
17 November 2014 - 10:01
Loes:
Hoi Mark,
Wat een goed verslag zeg je moet verslaggever worden petje af.
Vind het fijn dat je het zo naar je zin hebt en er van geniet maar deze week wordt het hard werken denk ik maar hou ons op de hoogte.
groetjes Loes -
17 November 2014 - 11:29
Yvonne De Vroede:
Hoi Mark,
Wat een leuk geschreven verslag, het was net of ik er ook was. Geniet nog van je verblijf en het harde werken en ik wacht met spanning op het volgende verslag.
Liefs
Yvonne -
18 November 2014 - 15:09
Marion:
Hey avonturier. ❤️wat een een heerlijk verslag ... Lekker geschreven want ik waan me daar Achter je aan hinkelend (Lol)blijf vooral vertellen. Ik geniet ervan dikke kus en zorg goed voor jezelf -
18 November 2014 - 17:15
Hanneke (studentzaken):
Hai Mark,
De kop is er al weer af! Het klinkt allemaal heel erg goed joh! Geniet ervan,
groetjes Hanneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
